شهرستان راسک با 5164کیلومتر مربع وسعت در جنوب استان سیستان و بلوچستان واقع است که از شمال با سرباز و ایرانشهر و از طرف شرق باحدود 121 کیلومتر خشکی به کشور پاکستان ،از جنوب به شهرستان چابهار و از غرب به نیکشهر محدود می گردد .این شهرستان از سه شهر (راسک- پیشین-پارود ) وسه بخش (مرکزی -پیشین -پارود)تشکیل شده و بیش از 100هزار نفر جمعیت را در خود جای داده است آب و هوای متاثر از دریای چابهار دارای تابستان گرم و مرطوب و زمستان معتدل و مناسب میباشد. یکی از قدیمی ترین مناطق بزرگ استان سیستان وبلوچستان ومقرتمدنهای بزرگی درادوارمختلف بوده است .تنوع آب وهوایی درمنطقه باعث شده میوه های متنوع مانند خرما ،خربزه درختی، موز،کنار،انبه ،چیکو،گوواواوانواع مرکبات ازقبیل لیمو،پرتقال، نارنگی وغیره کاشت شود .راسک به دلیل سرسبزبودن ووجود دره ورودخانه پرآب به طول 313کیلومتر، زیستگاه انواع ماهیهاوتمساح پوزه کوتاه ایرانی است. معماری سنتی وپلکانی بافت روستایی خانه هایشان درگذراین مسیر خستگی راازتن مسافرمی زداید وآرامش وصف ناپذیری به او دست می دهد تزئینات خاصی با اشکال متنوع بر روی نمای خارجی خانه ها دیده می شود.وهمچنین دارای آثارمجموعه ها ومحوطه های تا ریخی زیادی شامل قلعه ها ،محوطه ها ، بافت ها وگورستانهای قدیمی است .
راسک هشتمین شهرستان استان سیستان
وبلوچستان است که درتاریخ دوازدهم اردیبهشت سال هزار و سیصد و هشتاد با مصوبه هیات
وزیران ازشهرستان ایرانشهرجدا وبه صورت یک شهرستان مستقل درآمد مساحت شهرستان راسک حدود 5164 کیلومترمربع مساحت دارد که 95درصدآن کوهستانی ودربیشترمناطق غیرقابل سکونت می
باشدواین کمبودمکان مناسب، جلوه ای ویژه به واحدهای مسکونی بخشیده است و جمعیت آن
براساس آخرین آمارها حدود100000نفر است که 89درصدجمعیت درروستاها وفقط11درصد آن
درشهرها زندگی می کنندکه درنوع خود بی نظیراست این شهرستان از شمال به
شهرستانهاى سراوان وایرانشهر، از جنوب به شهرستان چابهار، از شرق به کشورپاکستان
با120کیلومترمرز زمینی و از غرب به شهرستان نیکشهر محدود مىشود. مرکز شهرستان: شهر راسک مرکز
شهرستان است . فاصله زمینى آن تا مرکز استان 495 کیلومتر و تا تهران 1765 کیلومتر
است، فاصله هوایى آن تا تهران 1372کیلومتر مىباشد.این شهردرمسیرجاده ارتباطی سربازر – چابهارواقع شده که مسافت آن
تاچابهار وایرانشهر مساوی، یعنی 175کیلومتر است و تا مرکز شهرستان سرباز80کیلومتر است.
رودهای مهم: رودخانه سرباز که از به هم
پیوستن شاخه های فرعی سرکور،هنسانوچ،گویمرک،کیشکور و پشامگ ،جژان شکل گرفته و
درمنطقه دشتیاری به رودخانه باهوکلات تغییرنام می دهد . بیشترین محدوده رودخانه سرباز در شهرستان راسک می باشد.و به دریای عمان منتهی می
شود. دیگر رودخانه آن آشاراست که با پیوستن به رودخانه نهنگ از مسیر پاکستان و
درنزدیکی گوادر به دریای عمان می ریزد . بیشتر آبادیهای شهرستان بصورت طولی
دردوطرف رودخانه ودر پای کوهها شکل گرفته اند. رودخانه سرباز بزرگترین رودخانه
فصلی بلوچستان محسوب می شود که دربعضی از قسمتهای مسیرخود بصورت دائمی می
باشد.زندگی تمساح پوزه کوتاه دراین رودخانه براهمیت آن افزوده واحداث بزرگترین
سداستان بر روی این رودخانه درنزدیکی پیشین درصورت رفع معضل خشکسالی چشم
اندازروشنی دارد. وجود آب وهوای گرم ومرطوب باعث رونق کشاورزی درتمام فصول سال وتولیدمحصولات
خاص مناطق قاره ای و تولید محصولات مهمی چون انبه ،خربزه درختی (پاپایا)،چیکو،زیتون
محلی ، خرما وانواع مرکبات شده است
آب و هوا: آب و هواى شهرستان سرباز در
تابستان گرم و خشک و در بعضی ازماههای سال به علت تاثیر بادهای موسمی با رطوبت
(شرجی) و در زمستان معتدل است و بادهاى باران آور موسمى در فصل تابستان بصورت
رگبارهای شدید وگاهی سیل آساو بادهاى بارانآور غربى در فصل زمستان در این منطقه
موجب ریزش پراکنده باران مىشوند . متوسط بارندگی این منطقه 90میلی متردرسال است
که درچند سال اخیر (6سال) به کمتراز15میلی متررسیده است که این خشکسالی بی سابقه
بخش عظیمی از کشاورزی را نابود وحتی دربعضی مناطق موجبات مهاجرت اجباری مردم
رافراهم نموده است..
مهمترین بادهایى که در بلوچستان مى وزند عبارتند از:
بادشمال - باد غربى - باد شرقى - باد جنوب غربى - باد جنوبى و باد روز. با وجود تمامى عوامل فوق، آب و هواى بلوچستان در نقاط مختلف آن با توجه
به ارتفاع و موقعیت جغرافیایى و دورى و نزدیکى به دریا متفاوت است.
معمولاً بلوچستان را از نظر آب و هوایى به چهار منطقه: خوش آب وهوا - معتدل -
گرمسیر - ساحلى تقسیم مى کنند.
شهرستان راسک در این تقسیم بندى، در ناحیه گرمسیرى قرار دارد. این شهرستان داراى تابستانهاى گرم است
از آنجا که شهرستان راسک ، در عرض جغرافیایى پایینى قرار دارد، در تابستان
اشعه خورشید در این بخش تقریباً بصورت عمود مى تابد که این امر موجب گرماى زیاد هوا در تابستان و اعتدال سرما در فصل زمستان
مىگردد. حداکثر مطلق درجه حرارت، 45 درجه سانتیگراد در تابستان، و حداقل مطلق آن
1- درجه سانتیگراد در زمستان مىباشد. بطورکلى مىتوان گفت که حداکثر درجه حرارت
در ماههاى فروردین تا مهر مىباشد و حداقل آن مربوط به ماههاى آبان تا اسفند است.
گرمترین ماه، تیر با 43/5 درجه سانتیگراد و سردترین ماه، بهمن با 2/5 درجه
سانتیگراد مى باشد. اختلاف دما در شبانهروز تقریباً زیاد
است و به 10 درجه سانتیگراد مىرسد. و در زمستان سرماى خشکى غلبه دارد.
رطوبت نسبى: رطوبت این شهرستان ، تحت تأثیر بادهاى موسمى در تابستان و بادهاى غربى در زمستان است. میزان
رطوبت نسبى نیز در فصول مختلف، متغیر است و بالاترین مقدار آن در ماههاى بهمن با
%68/7، شهریور با %66/2 و مرداد با %64/2 و کمترین میزان آن در اردیبهشت با 44
درصد مى باشد.
تبخیر: بعلت تابش شدید نور خورشید، میزان تبخیر بالاست و خشکى هوا نیز بر شدت
آن مىافزاید. میزان تیخیر نیز مانند رطوبت نسبى، در فصول مختلف متغیر است.
بالاترین میزان آن مربوط به ماههاى تیر با 411/6، مرداد با 353/5، خرداد با 327/7،
شهریور با 326 میلیمتر، و کمترین مقدار آن مربوط به آذر با 106/4 میلیمتر مى
باشد.
فشار هوا: فشارهوا در تابستان، در سر تا سر این شهرستان کم بوده و در این فصل شرایط
جوّى تا
حدودى نیز تحت تأثیر بادهاى موسمى اقیانوس هند بوده و در زمستان بادهایى که
از دریاى مدیترانه مى وزند، در آن تأثیر دارند. ولى به دلیل نبودن دستگاه فشارسنج
در ایستگاه هواشناسى کجدر متأسفانه آمارى در دست نیست.
بارش: میزان بارندگى شهرستان راسک، در مجموع از کل استان بیشتر است و مى توان گفت که پربارانترین منطقه
استان سیستان و بلوچستان مى باشد. اغلب بارندگیها در فصل زمستان اتفاق مى افتد.
فراوانى بارندگى به ترتیب زمستانه، تابستانه، بهاره و پاییزه است. از آنجا که این
شهرستان ، تحت تأثیر دو رژیم، بادهاى موسمى و مدیترانه
اى قرار دارد، بنابراین در طول سال از دو نوع بارندگى برخوردار است. در سرباز
علاوه بر اینکه میزان نزولات سالیانه کم است، مقدار آن نیز بسیار متغیر مىباشد. و
بطورکلى میزان ریزش باران در دهستانهاى سرکور و کیشکور و در مجموع نواحى شمالى که
داراى ارتفاعات زیادى هستند، به مراتب بیشتر از قسمتهاى جنوبى آن مىباشد. بعلاوه
آمار ماهیانه نشان مى دهد که مقدار بارندگى ماهیانه در فصول سال بسیار متغیر است
و بین صفر تا 100 میلیمتر و یا بیشتر تغییر مى کند. ماههاى خشک شامل مهر، آبان،
مرداد و شهریور هستند و پربارانترین ماههاى آن اسفند با 94/5، دى با 65/5، خرداد
با 49/1 میلیمتر مى باشند. متوسط بارندگى سالانه در منطقه 226/8 میلمیمتر است.
بادها: جهت بادهایى که اغلب اوقات مى وزند، در تابستان از جنوب شرقى و در
زمستان از جنوب غربى مى باشند. سرعت بادها متوسط است و معمولاً از 3 بوفورت
(معادل 20 کیلومتر در ساعت) مى باشد.فصل تابستان از لحاظ تکرار وزش باد، حائز
بالاترین رقم بوده و حدود بیش از 50 درصد بادهاى سالیانه در اواسط خرداد تا اوایل
مهرماه مشاهده مى گردند و میانگین سرعت وزش بادها در سال، برابر با 14152 کیلومتر
مى باشد.
بادهاى این منطقه عبارتند از:
الف: بادهاى باران آور: بادهاى باران آور شهرستان راسک عبارتند از:
بادهاى موسمى تابستانى: این بادها در فصل تابستان و از سمت جنوب شرقى منطقه را
مورد هجوم قرار مى دهند. این بادها را در اصطلاح محلى «جَهْلْ گُواتْ» (باد
پایین)، «نَمْبى» (بادى که داراى رطوبت است)، «زِرِى گُوات » (بادى که از روى دریا
مى آید) «کوش» و «سِلِیخْ» مى گویند. این بادها، رطوبت دریا را با خود مى آورند
و معمولاً از اواخر خرداد تا اواخر شهریور موجب ریزش بارانهایى که در اصطلاح محلى
آنها را «بَشْ» مى گویند، مى شوند. این بارانها شاخه اى از بارانهاى موسمى
اقیانوس هند هستند. از ویژگى این بارانها، بروز مِه در شب قبل، خصوصاً در ارتفاعات
و تشکیل ابرها در هنگام ظهر مى باشد، بطوریکه از صبح تا ظهر هیچگونه ابرى در
آسمان دیده نمى شود ولى از ظهر به بعد، ابرها به سرعت تشکیل شده، همراه با رعد و
برق و غرّش و طوفانى از گرد وخاک، موجب ریزش بارانهاى سیل آسا و شدید مى شوند که
گاهى این بارانها همراه با تگرگهاى درشتى هستند. بر
اثر ریزش این بارانها سیلابهاى عظیمى بوجود مى آید که خسارات فراوانى را به
کشاورزان وارد مى کنند و از آنجایى که این بارانها همراه با گرد و خاک و طوفان
هستند، خود این طوفانها، موجب شکسته شدن درختان باغات مى گردند. اگر این بادها در
فصل بر داشت خرما بوزند، موجب فساد و از بین رفتن خرماها گردیده و بدینترتیب از
کیفیت و شیرینى آنها مى کاهند. ولى با تمامى این معایب، بادهاى موسمى براى
کشاورزان مفیدترین بادها محسوب مى گردند، زیرا موجب ریزش باران و در نتیجه
بالاآمدن سطح آب رودخانه ها و تقویت منابع آبهاى زیرزمینى مىگردند. اگر این
بادها در فصل تابستان در منطقه موجب ریزش باران نگردند، در آن صورت هیچ برنجى در
منطقه - با توجه به اینکه برنج غذاى اصلى مردم این بخش مى باشد - به عمل نمى
آید. و از طرفى اگر این بادها در هنگام برداشت برنجها بوزند، موجب زودرس و خوب
شدن برنجها مىشوند. بطور کلى باید گفت که این بادها به حال مراتع، مزارع و
نخلستانها بسیار سودمند بوده و موجب سرسبزى و خرّمى درختان و گیاهان مى شوند.این
باد اگر همراه ریزش باران بوزد، زمان بارندگى طولانى خواهد شد.زمانی که این باد
بوزد و ترنج هم در حال روییدن برگهایش و یا کمى پس از آن، باشد، ترنج بزرگ مى شود
و رشد مى کند و جداً نیکو مى شود. ضمناً وزش این بادها بسیار ملایم است و
معمولاً وزش آنها در هنگام غروب محسوس است.
بادهاى غربى (مدیترانه اى):بیشتر در فصل زمستان منطقه را تحت تأثیر قرار
مىدهند. این بادها از دریاى مدیترانه به سوى مشرق (ایران) حرکت مى کنند، وقتى که
با ارتفاعات غربى ایران (زاگرس) برخورد مىکنند، قسمت اعظم رطوبت خود را از دست
مىدهند و درصد بسیار ناچپزى از رطوبت خود را به این منطقه مىآورند، ولى همین
رطوبت ناچیز، موجب ریزش بارانهاى سیل آسایى در این بخش مى شود. چون این بارانها
کوتاه مدت و زودگذر هستند، خسارات فراوانى را به کشاورزان وارد مىکنند. گاهى
امکان دارد که به مدت 10 تا 20 روز و حتى گاهى یکماه تمام بطور متوالى (هر روز)
ببارند و سیلابهاى عظیمى را تولید کنند و موجب خرابى مساکن و مزارع، فرسایش و شسته
شدن خاکهاى سطحى شوند و بعد از آن هیچ اثرى از آنها به چشم نخورد. تفاوتى که این
بارانها، با بارانهاى موسمى دارند در این است که اولاً رعد و برق و غرّش کمترى
دارند ثانیاً در زمستان اتفاق مى افتند.
ب: سایر بادها: علاوه بر بادهاى موسمى و بادهاى مدیترانه اى، بادهاى دیگرى
نیزشهرستان راسک را تحت تأثیر قرار مىدهند. این بادها تأثیرات فراوانى در بهبود
و یا از بین بردن محصولات کشاورزى دارند.
مهمترین این باددها عبارتند از:
باد شمال: در منطقه راسک به بادى که از جانب مغرب (قبله) بوزد، باد شمال گفته
مىشود. این باد، در طول سال مى وزد که در فصل زمستان بسیار سرد و در تابستان گرم
است. و معمولاً در تابستان و خصوصاً در هنگام برداشت گندمها مى وزد. این باد
تفاوتى که با سایر بادها دارد در این است که معمولاً به صورت مستقیم و در یک خط
راست حرکت مى کند در حالیکه سایر بادها، حرکتى دَوَرانى داشته و به هر سمتى
مىروند. باد شمال را در نواحى مختلف، به نامهاى گوناگونى از جمله
»کُوکُدِتِراکِین« (شکافنده روپوش خوشه خرما)، «مَچ آگاه کَنوکْ» (بیدار کننده
درخت خرما)، سوس دِرّین (پاره کننده جلبکها)، »جَىْ برانگیز« (بارورکننده جو)
نامیده اند. این باد براى کشاورزان بسیار مفید است و با وزش آن کشاورزان خوشحال
مىشوند. باد شمال موافق تمام روییدنىهاست، درختان و میوه هاى آن را از بیمارى،
رو به بهبود مى برد و هرگاه که پیاپى بوزد، آنها را خوبى مى بخشد.
گُوریچْ: این باد جهت شمالى - جنوبى دارد، در تمام طول سال و معمولاً بیشتر در
زمستان مى وزد. اگر در فصل زمستان بوزد، درجه حرارت هوا را به اندازهاى پایین مى
آورد که در اثر آن آب مَشکها و مزارع، منجمد مى شوند. و اگر در تابستان بوزد،
تولید گرد و خاک و طوفانهاى شنى مى کند و بر خشکى هوا مى افزاید، و گاه آبهاى
سطحى نظیر رودخانه و برکه و ... را خشک مى کند. از خصوصیات این باد این است که
ابرها را به سرعت از بین مى برد. اگر این باد در فصل برداشت خرما بوزد، کشاورزان
بسیار شادمان شده و به درست کردن نوعى محفظه جهت نگاهدارى خرما، بنام »پات«
مىپردازند. گوریچ بر سه نوع است: 1- سه روزه: که اگر بوزد، موجب خوب شدن خرماها
مى شود. 2- هفته اى: که براى خرماها مفید است. 15 -3 روزه: که اگر بوزد، موجب
زودرس و خشک شدن (چَل شدن)، خوشه خرماها م ىشود. اگر گوریچ در زمان کندن جوانه
برنجها از خزانه و کاشتن آنها به زمین اصلى بوزد، موجب سردى آب مزارع یا »دَگارها«
مى شود که بر اثر آن، جوانه هاى تازه کاشت شده زودتر رشد مى کنند و کمتر خشک
مى شوند. و اگر همین باد، در زمان برداشت برنجها بوزد، موجب زودرس و خراب شدن
برنجها مى گردد.
باد شرقى (رُوچْ آسان):این باد از طرف مشرق و به ندرت تنها هنگامى که هوا ابرى
باشد، مى وزد. در اصطلاح محلى به آن «هَوْران گیچیت» یعنى بادى که ابرها را بارور
کرده و موجب ریزش آنها مى گردد، مى گویند. بیشتر در زمستانها و در فصل خرماها
(هامین)، داراى وزش ملایمى است و خطرى براى کشاورزان ندارد.
باد شمال شرقى (سُهَیْلْ):بیشتر در هنگام برداشت خرماها و خصوصاً برداشت
مضافتى ها مى وزد، تقریباً یک باد سرد، خوشایند و بسیار دلکشى است.
کُرُوُسُکْ: این باد محلّى خاص روستاى دپکور مىباشد که از درّه هاى پرپیچ و
خم رودخانه سرباز به دلیل اختلاف دما و فشار به سمت نواحى پست و جنوبى به حرکت در
مى آید و در محل تلاقى دو رودخانه سرباز و کیشکور، به صورت بادى ملموس درآمده و
در ماههاى سرد سال، موجبات آزار اهالى را فراهم مى آورد. و بیشتر در موقع صبح مى
وزد و حتى موجبات گرد و غبار را فراهم مى کند.
تقسیمات کشورى: این شهرستان داراى 3شهر
(راسک،پارود و
پیشین )و3 بخش( مرکزى -پارود و پیشین )
-منابع آب منطقه راسک
آبهاى
سطحى:
آبهاى
سطحى این بخش را مى توان به دو دسته آبهاى دایمى و آبهاى فصلى تقسیم بندى
نمود.
الف: منابع آب دایمى: با وجود آنکه رودخانه سرباز مهمترین رودخانه شهرستان محسوب مى گردد ولى
چنانچه در طى دو یا سه سال بارندگى رخ ندهد، بیشتر بستر آن خشک مى شود. ولى
در بعضى جاها، بستر آن همیشه داراى آب است. آب این رودخانه در مواقع کم آبى،
معمولاً از مرکز بخش سرباز تا دَپْکَوْرْ دایمى است. ولى از دَپْکَوْرْ تا روستاى
جَمیدَر آبى در بستر آن جریان ندارد، دوباره از روستاى جَمیدَر تا نرسیده به
روستاى زِیارَتْ جاه آب جریان مى یابد، ولى از زِیارَتْجاه تا
پایین دست روستاى حِیط بستر آن خشک است. آنگاه از روستاى نُوبَنْدْ تا قسمت عُلیاى
چراغان آب جریان دارد، از این نقطه تا نزدیکى روستاى هُدارْ بستر آن خشک مىباشد.
سپس در نزدیکى هُدارْ جریان یافته و در پایین دست هُدار دوباره خشک شده تا اینکه
در نزدیکى سد پیشین مجدداً آب در بستر آن جریان مىیابد. همچنین، سرچشمه و منشأ
تمامى رودها داراى آب دایمى هستند. معمولاً سرچشمه این رودها، نواحى کوهستانى
هستند که به علت عدم نفوذ آب در این نواحى آبها بصورت سطحى جریان مى یابند و
منابع آب دایمى را در آن مناطق تشکیل مى دهند. به همین جهت در محل سرچشمه
اغلب رودخانه
هاى این بخش روستاهایى دیده مىشوند که اشتغال اهالى آنها،
باغدارى مى
باشد. یکى دیگر از منابع آبهاى دایمى، چشمه ها هستند
که بطور پراکنده دیده شده و بیشتر در دهستانهاى سرکور و کیشکور و در بستر رودها،
خصوصاً رودخانه سرباز، وجود دارند که آب آنها بیشتر صرف آشامیدن اهالى و دامها و
در مواردى آبیارى باغات مى شود. معمولاً در محل ظهور چشمه ها،
روستاهاى کوچکى، با تعدادى درخت خرما و باغات انگشت شمارى، احداث شده اند که
چنین وضعى در دهستان کیشکور بیشتر چشمگیر است. هر چند این چشمه ها داراى
آبدهى زیادى نیستند ولى با این وجود در بعضى از روستاها اهمیت حیاتى دارند،
بطوریکه با خشک شدن آنها، زندگى اهالى غیرممکن مى شود و
مجبور به ترک وطن و کوچ مى گردند.
ب: منابع
آب فصلى: این منابع شامل سیلابهایى است که بطور نامنظم و در مواقع بارندگى در
رودخانه ها
جارى مى شوند.
از این منابع، تنها براى کشت گندم و جو و ماش و... استفاده مى کنند.
این سیلابها، با وجود خرابى فراوانى که به بار مى آورند،
در برخى از دهستانهاى منطقه، خصوصاً در کیشکور و عموماً در سرکور و ایرافشان و
آشار ... داراى اهمیت فوق العاده اى هستند. البته در قسمت عُلیاى دره سرباز نیز
از سیلابها براى کشت زمینهایى که آب رودخانه به آنها سوار نمىشود، استفاده مى
کنند. ولى در طول دره سرباز و پایینتر از قریه سرباز، استفاده از سیلابها به ندرت
مشاهده مى
شود، فقط در مواردى جهت رسوبگذارى زمینهاى مصنوعى، از آب
سیلابهااستفاده مى
کنند. از علتهاى سیلابى بودن آب رودها مى توان به
رگبارهاى تند باران، شیب زیاد و کوهستانى بودن این بخش اشاره کرد.
کیفیت
شیمیایى آبهاى فصلى یا رودخانه ها: به دلیل غیرنمکى بودن تشکیلات زمینشناسى در
این بخش، کیفیت شیمیایى آب رودخانه ها بطور کلى مناسب است. همچنین
نمونه هاى برداشت شده از رودخانه هاى مختلف، اسیدیته آن را بطور متوسط برابر 8،
و هدایت الکتریکى آن را، با توجه به زمان پرآبى و یا کم آبى رودخانه ها از 275 تا
1055 میکروموز بر سانتیمتر و درجه مرغوبیت آب را از نظر کشاورزى طبق استانداردهاى
جهانى، خوب تا متوسط نشان مى دهد. میزان نمکهاى مخلوط در آب
رودخانه سرباز برابر 282 میلىگرم در لیتر است که این رقم در سطح قابل قبولى براى
کشت گیاهان مختلف مىباشد. میزان نمک طعام رودخانه سرباز 68 میلىگرم در لیتر و
قلیائیت آب در حدود 7/9 اندازه گیرى شده است، یعنى بطور کلى از
نظر شورى و قلیائیت، آب این رودخانه براى کشاورزى در سطح مطلوبى قرار مىگیرد.
رژیم
رودخانه ها: بطور کلى جریان سالانه این رودها، معمولاً توسط چند طغیان، که اغلب
به صورت ناگهانى، ظرف چند ساعت پس از رگبار به اوج مىرسد، تأمین مى گردد.
بنابراین جریان پایه معمولاً دراین رودخانه ها وجود ندارد. پس از خاتمه هر طغیان،
جریان رودها رو به خشکى مى گذارد. عامل مذکور وهم عدم ریزش برف و فقدان آبرفتهاى
ضخیم سبب شده است که رودهاى منطقه تماماً غیردائمى( فصلى و موقتى) خوانده شوند.
فصل سیلاب یا در زمستان و یا در ماههاى تیر و مرداد است.